حکایت عیسی و عابد و ناپارسا

حکایت از باب چهارم بوستان سعدی در تواضع گنهکار اندیشناک از خدای به از پارسای عبادت‌نمای در حکایت حیرت‌انگیز عیسی و عابد و ناپارسا، لُبِ کلام در بیت بالا بیان شده است. در ادامه‌ی داستان، سعدی با شیواترین زبان و بهترین بیان با تصویرسازی و توصیف‌های دقیق، داستانی را برای ما نقل می‌کند تا در آن عالمان و زاهدان ظاهربین را رسوا کند. در واقع او می‌خواهد این شیوه‌ی دینداری و عبادت‌بارگی را که در نهایت به جای خدا‌پرستی به عبادت‌پرستی منتهی می‌شود، به بوته‌ی نقد بگذارد. گر عار دارد عبادت پرست که در خلد با وی بود هم نشست بگو ننگ از او در قیامت مدار که آن را به جنت برند، این به نار همان نوع نگاه به دینداری که با هنر نمی‌سازد و کمتر مدارایی با دیگران را برنمی‌تابد. سعدی با تند‌ترین بیانی پیروان این نگاه را از شتر کمتر می‌داند. اشتر به شعر عرب در حالت است و طرب گر ذوق نیست تو را گژطبع جانوری روایتگر: محسن محمد تدوین: کسری محمد تصویر: مه‌سیما هاشمی nafireney.ir