داستانها و حکایتها در آثار بزرگان ادب و عرفان ایرانی ابزاری هستند برای القای مفاهیم انتزاعی و عمیق روحانی. حکایتِ ساختگیِ محمود و ایاز، نمونهی بسیار خوبی از این دست داستانهایی است که به افسانه میمانند. این داستانها اگرچه واقعیت ندارند عمیقترین حقایق غیر قابل بیان را با زبان رمز با ساخت سمبلها و نمادهای زنده و گویا بیان میکنند. در واقع برجستهترین بخش آثار بزرگان ادبیات عرفانی همین سمبلسازیها هستند. آثاری مثل مثنوی معنوی مولانا منطقالطیر عطار نیشابوری و بوستان و گلستان سعدی حکایتی از بوستان سعدی روایتگر: محسن محمد تصویر: مهسیما هاشمی #سعدی #بوستان #گلستان #شعر #ادبیات_فارسی