قسمت هفتم چغازنبیل که امروزه ویرانههایی بیش از آن برجا نمانده، روزگاری شهر مقدس پادشاهی ایلام (عیلام) بهشمار میرفت. عبادتگاه باستانی چغازنبیل شوش که در گذشته ایلامیان آن را زیگورات دوراونتاش مینامیدند، تقریبا ۱۲۵۰ سال قبل از میلاد احداث شده است. در آن دوره، اونتاش گال پادشاه بزرگ ایلام باستان بود و هدف او از ساخت معبد چغازنبیل ستایش ایزد اینشوشیناک، الهه نگهبان شهر باستانی مهم شوش بود. اما متاسفانه در پی حمله سپاه آشور بانیپال، نیایشگاه زیگورات دوراونتاش (معبد چغازنبیل) و شهر بزرگ آن دوراونتاش در سال ۶۴۵ قبل از میلاد به همراه تمدن ایلامی خراب شد و از بین رفت. این بنا نمونهای فوقالعاده از معماری و سکونتگاه باستانی انسان است و فرهنگ و سرگذشت ایلامیان (عیلامیان) را نشان میدهد، به همین دلیل یکی از مهمترین آثار ایران باستان محسوب میشود.