سال 2010 میلادی، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، حق دسترسی به آب و پساب زدایی را به عنوان یک حق بشری به رسمیت شناخت. بسیاری از کشورها هم در قانون اساسی خود، حق دسترسی به آب آشامیدنی سالم را گنجاندهاند. اما این حق تا چه اندازه به واقعیت پیوسته است؟ تا چه اندازه میتوان گفت که دولتها خود را ملزم به اجرای آن کردهاند؟ «حمید قنبری»، حقوقدان در این قسمت از برنامه «حقوق فراموش شده» معتقد است که دولتهای توسعه یافته و آنهایی که اتفاقا در تغییرات اقلیمی و تشدید گازهای گلخانهای نقش داشتند، در قبال کشوهای کمتر توسعه یافته و تامین آب آنها مسئولند.