[توقف]
یک شبی معشوق طوس، آن بحر راز با مُریدی گفت دائم می گداز تا چو اندر عشق بگدازی تمام پس شوی از ضعف چون مویی مدام چون شود شخص تو چون مویی نزار جایگاهی سازدت در زلف یار ... شعر: عطار نیشابوری دکلمه: نجوا ملک زاده
ویدبید