فارسی چهارم ابتدایی درس نهم درس آزاد صفحه 77 78

متن درس آزاد نوشته شده: زبان‌های محلی ایران، گنجینه‌ای از تاریخ، فرهنگ، و هویت مردمان این سرزمین‌اند که نسل به نسل از گذشتگان به ما به ارث رسیده‌اند. در کشوری به پهناوری ایران، تنوع زبانی به اندازه تنوع اقلیمی و فرهنگی گسترده است. هر یک از زبان‌ها و گویش‌های محلی، بازتابی از تاریخ، باورها، و شیوه زندگی مردم آن منطقه است و بخشی از میراث غنی فرهنگی ایران را تشکیل می‌دهد. از زبان کردی در غرب گرفته تا زبان بلوچی در جنوب شرق، از زبان گیلکی و مازندرانی در شمال تا زبان‌های ترکی و عربی در نواحی مختلف، هر یک داستان‌های بی‌پایانی از تلاش، امید، و زندگی مردمان این سرزمین را بازگو می‌کنند. زبان محلی، نه تنها ابزاری برای ارتباط، بلکه وسیله‌ای برای انتقال ارزش‌ها، هنرها، و سنت‌های شفاهی است. اشعار، مثل‌ها، و داستان‌های عامیانه‌ای که در زبان‌های محلی وجود دارند، نشان از عمق اندیشه و ذوق مردمان هر منطقه دارند.