این گزارش از زبان نوجوانی در روستای #شریف آباد است که هر روز ۷ کیلومتر پیاده تا مدرسه می رود (حدود ۲ ساعت پیاده روی) و همین مسیر را برمی گردد؛ چون مدرسه راهنمایی در این روستا وجود ندارد و مجبور است هر روز تا روستای بعدی، که ۷ کیلومتر فاصله دارد، برود و برگردد. کجاست چشم بینایی، گوش شنوایی و احساس مسئولیتی تا این محرومیت ها را ببیند و برای رفع آنها اقدامی کند؟