[توقف]
مادر، اولین سروده و شعر استاد محمدعلی بهمنی در ۹ سالگی؛ ای واژه بکر جاودانه، ای شعر موشح زمانه/ ای چشمه سینه جوش الهام، ای حس لطیف شاعرانه/ شب ها که ز دیده خواب گیرد، شعرم به سروده شبانه/ بینم که نشسته ای تو بیدار، بر بستر طفل پربهانه/ آوازه گرم لای لایت، افکنده طنین مادرانه/ شاعر نه منم تویی که باشد، شعرت همه شور مادرانه | تصویربردار: علیرضا کارگزار - مهدی کماسی - محمدرضا کشت دار / تدوین: محمدرضا کشت دار / دستیار تدوین: امیرمحمد فرازنده | https://tn.ai/1910231
ویدبید