ستون حنانه تا زمان ساخت منبری برای پیامبر، تکیهگاه او در خطبهها بود. در روایت مولوی از این ستون، پیامبر در مقابل غم ستون از رها شدن، وعدۀ سرو شدن در عالم دیگر و جاودانه ماندن را به ستون میدهد. در داستان دیگری از اسطورههای ایرانی سرو، درختی معرفی میشود که تخم آن را زرتشت پیامبر از بهشت آورد و اولبار در کاشمر کاشت. آیینهای ایرانیان هم شاهد سروهای کهنسال بسیاری است که در کنار اماکن مقدس و بلکه خود به عنوان عنصری مقدس حفاظت شدهاند و هنوز محل رجوع مردماند.