انگار پل شاپوری یا طاق پیل اِشکسه خرمآبادیها نباید یک روز خوش داشته باشد. این پل باابهت و عظیم، که روزگاری شاهراه و گذرگاه لشگریان و مسافران غرب ایران بوده است، اکنون همنشین قوهای پلاستیکی و طعمه ذهنهای بیسلیقه شده است. این پل از دوره ساسانیان تاکنون باوجود تخریبها و فراموشیها، سرپا بوده است ولی به نظر میرسد از دوره ما جان سالم به نخواهد برد.