انسان امیرِ کشورِ تنهاییِ خود است/ خلوت نشینِ معبدِ یکتایی خود است/ پیداست مثل روز که گم گشته آدمی/ گم گشته است و در پیِ پیدایی خود است...
انسان امیرِ کشورِ تنهاییِ خود است/ خلوت نشینِ معبدِ یکتایی خود است/ پیداست مثل روز که گم گشته آدمی/ گم گشته است و در پیِ پیدایی خود است...