علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که به ماسوی فکندی همه سایه هما را نــاشناسی کـه به تاریکـی شب می بُرد شــامِ یتیمانِ عــرب پادشاهی که به شب بْرقَع پوش می کِشد بارِگدایان بردوش دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من بخدا قسم خدا را بخــدا کـه در دو عـالم اثــر از فنــا نمانـد