رومی ها خود را وامدار فرهنگ کهن یونان میدانستند ، هرچند آنها با نیرومند کردن جایگاه قانون و نهاد قانون گذاری ، مدت زمان بسیار بیشتری به نسبت یونانیان بر اروپا ، فراز آفریقا و آسیای کوچک چیرگی یافتند ، افزون براین ، سرزمین های یونانی تبار به شکل دولت شهر های جدا از هم اداره می شدند و تنها به هنگام جنگ بایکدیگر هم پیمان میگشتند ، اما رومیان باور به دولتی یگانه و توانمند داشتند که همه شهر های امپراتوری می بایست از قانون وضع شده سنا در پایتخت پیروی می نمودند.