[توقف]
بار دیگر فضای کشور را طراوت بدهید، کودکانی را شاد کنید، خانواده هایی را برخوردار کنید، پدرمادرهایی را از دغدغه ی معاش فرزندانشان نجات بدهید؛ این کاری است که مردم میتوانند بکنند. حالا کیفیّتش چگونه باشد، چه جوری مدیریّت بشود، اینها قابل مدیریّت متمرکز نیست؛ هر کسی هر مقداری که میتواند، هر جوری که میتواند، به این کار کمک کند. فقط همین. مراقبت بشود که کسی از قلم نیفتد و مردم بتوانند ان شاءالله برخوردار بشوند. این، کشور را طراوت میدهد، به کارها برکت میدهد، لطف و فضل الهی را متوجّه شما میکند.»