[توقف]
مرتضی شمسیان نورسته و خانم زهرا الوند ﺗﺎ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺖ ﮐﺴﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﯿﺴﺖ... ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﮔﻢ ﺷﺪﻩﺍﻡ ﺗﻮ ﺍﮔﺮ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﯼ ما اگر مانده ز راه خسته و درمانده شدیم پشت پرچین بلندِ غمِ تو روی زخم دل ناباور من ﺩﺭ پسِ ﭘﺮﺩۀ ﺍشک ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ مأﻣﻦ ﮔﺮﻡ ﺧﺪﺍﺳﺖ ... ﺍﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎﺳﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ در پسِ هر نفسی که فرو می‌رود و می‌آید در پسِ ضربۀ نبضی‌ست که در گردن ماست ما اگر تنهاییم ، من و تو گمشده‌ایم ! او همینجاست کنار من و تو ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﺳﺖ ... ﺗﺎ به سویش ﺑﺮﻭﯾﻢ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺷﻮﻕ ﺗﺎ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﺑﺰﻧﯿﻢ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻋﺠﺰ ﻭ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻣﻮنس ﻭﺍقعیِ ﺧﻠﻮت ﻣﺎﺳﺖ...
ویدبید