بعضی از صداها تا همیشه به گوش ما آشناست؛ صداهایی که انگار بارها و بارها آن را شنیدهایم و هر بار شنیدنشان ما را به جایی دورتر، به زمانی عقبتر میبرد. «دخترک ژولیده» از همین صداهاست که هربار با سرخوشی ما را در دل تاریخ به حرکت میآورد. میدانیم که این صداها ساختهی مردی است که از اولین کسانی بود که با موسیقی غربی آشنایی آکادمیک یافت و خود آغازگر راهی بود که حالا هزاران جستجوگرِ موسیقی در ایران ادامهاش میدهند: علینقی وزیری، از پیشگامان آهنگسازی برای اجرای ارکستری موسیقی ایرانی و مبدع روشی برای نتنویسی؛ یکی از مهمترین چهرههای تاریخ موسیقی ما. نُهم مهر، به احترام زادروز این چهرهی مهم و مؤثر موسیقی، آناهیتا رمضانی از تارنوازانِ آیندهدار موسیقی ایران به سراغ یکی از قطعههای آشنای ساختهی کلنل وزیری رفته و تارِ خودش را با تنبکِ سمانه گلکار همنوا کرده و نتیجه شده این اجرای حسابشده از قطعهی دشوارِ «دخترک ژولیده». قطعهی تصویری این اجرا که با حمایت هفدانگ ساخته ش