[توقف]
کجایی ببینی که مهمانت شده کوچه در کوچه حیرانت شنیدم غریبی مگر خواهر نداری که باشد پریشانت آمد به لب جانم آه، ای رضا جان بی تو نمی مانم آه، ای رضا جان شبم گشته تار مه عالم ندارم به جز اشک غم محرم بیا که من از دوریت مردم آمد به لب جانم آه، ای رضا جان بی تو نمی مانم آه، ای رضا جان خیال تو از اهل قم راحت ندیدم از آنها به جز رحمت به جز لطف و مهمان نوازیها ندیدم از این شهر با غیرت از غربت زینب ، دلها بسوزد از داغ او هر شب دلها بسوزد نه اینجا خبر بوده از دشنام نه سنگ آمده بر سرم از بام امان از غم کوفه
ویدبید