حامد امجدیان، لاهوت، محبت خدا به انسان در کلام مولانا

سرکشیهای انسانها و یادآوری این مورد به انسان که یادتان نرود خالق و ناجی کیست. كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغی ( سوره علق آیه شش) __________ آهای نوازنده که زیبا مینوازی یادت باشه چه کسی باعث این زیبایی شده . ای مطربان دف شماپر زر کنم ___________ ای تشنه ای تشنگان امروز سقایی کنم ___________ ای بی کس و غمدیده ای بی کسان، ای بی کسان جاالفرج خبر خوبی برایتان امد ________ ای کیمیا چرا فکر میکنی خودت توان تبدیل داری، اگر من نخواهم نمیشود . ای کیما در من نگر ... _________ ای انسان تو یک نطفه کوچک بیشتر نبودی امروز موزون شدی، سوی من بیا یادت نره ، داری کجا میری . و نهایتا ای آسمان ، ای نبات و ای حیوان همگی بدانید این عظمت مختص به ذات بی نهایت خداست . مولانا ان دعوت را در غزل ۱۳۷۴ خوداورده است. جایی که ذاتش به لطف همه را میخواند کافر و مسلمان و عاشق و بی کس و غار و مغرور و مغفول و مدهوش و هشیار و نبات و آسمان و کهکشان . با آرزوی بهروزی و تن سالم در این ایام کرونایی لاهوت، حامد امجدیان، تابستان ۹۹ _ #نی #خلوت_دل #حکمت_متعالی