تن های تنها 1

#اول دوبلین، شهری در ایرلند شمالی. دو سالی که بود به‌خاطر ادامه تحصیل ساکنش بودم. غریبی سخت بود اما به جرات می‌تونم بگم یکی از شیرین‌ترین چیزهایی که تلخی غربت رو ازم می‌گرفت دیدن عکسِ هم‌وطنم، سردار سلیمانی از رسانه‌های خارجی بود.‌ مردی که با شنیدن اسم‌شو دیدن عکسش، پر می‌شدم از حس آرامش و امنیت. دونستن این‌که دلیل خوابِ راحتِ مردم تو خیلی از کشورها، وجود چنین شخصیه، باعث می‌شد تو غربت، به ایرانی بودن‌مو مسلمان بودنم افتخار کنم. هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم سخنرانیِ غرورآفرین‌ِ حاج قاسمو واسه انتقام خون شهید حججی اونم درست تو بحبوجه‌ی درگیری‌ها، وقتی از وعده‌ی پایان داعش تو منطقه تا کمتر از سه ماه آینده گفت. یا وقتی قسمت مسیحی‌نشین شهر بیجی توسط حاج قاسمو همرزماش آزاد شد، اون زن مسیحی روی دیوار کلیسا چی نوشت؟ " . ای نور چشمم، ای مریم پاک، بار دیگر مسیح به صلیب کشیده نخواهد شد، (چون) فرزندان زهرا(س) آمده‌اند. خیلی دلم می‌خواست سردارو از نزدیک ببینم. می‌دونستم