طعم برجام به کام برجامیان، همچون شیرینی آدامسهای بادکنکی، زود گذشت؛ روحانی ماند و دروغی که باد هوا نبود و گریبانگیر او شد. ترامپ رفت و معاون اوباما یعنی بایدن آمد. اژدهای خفته #هوس_های_دیپلماتیک_لیبرال_ها دوباره بیدار گشت و فضای رسانهای لیبرالها آکنده از #شهوت_مذاکره شد. عجله گام به گام. دوباره #وین و دوباره #مذاکره ؛ در دو اتاق مجزا، مانند عروس و داماد قهر کرده، که مجددا رجوع کردهاند؛ با وساطت پنج منهای یک؛ شترسواری دولا دولا. تیم مذاکرهکننده با عجلهای زیاد در حال تندادن به توافقی در وین است که دستاورد آن امتداد روحانی تا 1408 خواهد شد. توافق وین برای ایران آورده خاصی نداشته و صرفاً ابزار و مستمسک مدیریت افکار عمومی را برای جریان غربگرا فراهم میکند تا با آن بتوانند دولت خود را تا 1408 امتداد دهند. غربگرایان انتظار دارند با شرطی شدن افکار عمومی، مخالفت مجلس و سایر نهادهای قانونی با این توافق، به ابزاری جهت مدیریت ادراک تبدیل گردد و برای کاندیدای غربگرا پُلی به سمت پیروزی در انتخابات 140