می‌گفت: «شعاع درد مرا ضرب در عذاب کنید / مگر مساحت رنج مرا حساب کنید» لابد برای همین بود که آن‌قدر زود پرکشید. اردیبهشت ماه عاشقان است و سالروز میلاد «قیصر امین‌پور» که یک روز سرود: «و قاف حرف آخر عشق است، آنجا که نام کوچک من آغاز می‌شود...» او تنها 48 سال عمر کرد و با این وجود، نه‌تنها در ادبیات ایران، سهم بزرگی نصیب خود کرد، که موسیقی ایران نیز از اشعارش بهره‌ها برد. او گاه روی ملودی یک آهنگساز شعری نوشته و گاه خواننده یا آهنگسازی از بین اشعارش کاری را انتخاب کرده است. فعالیت او در این حوزه، روحی تازه به هوای ترانه‌ی ایران در دهه‌ی هفتاد دمید. اگرچه علیرضا افتخاری و حسام‌الدین سراج آثاری بسیار از او را اجرا کرده‌اند؛ اما قیصر همواره شاعری موردِ علاقه برای خوانندگانِ مختلف در سبک‌های متفاوت بوده است و اصلا مگر می‌شود از این اشعار گذشت که روزگاری سروده: «ناگهان چه قدر زود دیر می‌شود...»
بهترین و جدیدترین ویدئو های روز
[توقف]
ویدبید