[توقف]
در وصف منزوی گفته‌اند که او «شاعرِ عشقِ همیشه» است. «منزوی» را اما نمی‌توان تنها به غزلهایش محدود کرد. او موسیقی را خوب می‌شناخت و صدا و خط خوبی نیز داشت و به همین سبب دستی هم در ترانه‌سرایی داشت (نقل است که او در طول زندگی خویش 150 ترانه سروده است). مضمونِ اغلبِ ترانه‌های او مانند غزلهایش، «عشق» بود؛ عشقی تلخ توام با دردی عمیق. اگر کلام مطنطن و حماسی منزوی در بسیاری از شعرهای‌ش سبب شده تا نتواند با آسودگی با موسیقی پیوند بخورد، در مقابل ترانه‌هایش با زبان ساده و روان و در عینِ حال برخوردار از ادبیت و شیوایی کار را برای همراهی با موسیقی آسان کرده است. در این بخش از «چکامه»، «موسیقی ما» تاثیر او را بر موسیقی ایران بررسی کرده است.
ویدبید