نادرشاه افشار ، واپسین کشورگشای خاور

دودمان صفوی در سال 880 خورشیدی ، برابر با 1501 میلادی به رهبری اسماعیل ابن سلطان حیدر توانست دولت صوفی را پایه ریزی نماید ، این رخداد چرخشگاهی بزرگ در تاریخ ایران شناخته میشود چرا که دولت شاه اسماعیل با همه کاستی های خود توانست بر بخش هایی از ایران چیرگی یابد ، اما یکپارچگی راستین ایران زمین به هنگام فرمانروایی شاه عباس بزرگ رقم خورده است. شاه عباس در پی پادشاهی 41 ساله خود چهره این سرزمین را دگرگون ساخت ، بسیاری از آبادگری های او تا به امروز ، برای مردم ایران ثروت اندوزی می نمایند ، شاهان بزرگ تنها در نبردها ندرخشیدند بلکه در سایه رفاه و آسایش مردمشان ، فرنام بزرگ را در پی تاریخ از آنان دریافت نمودند. همگام با فرمانروایی او در سده شانزدهم ، جریان نوزایی اروپا ، سبب شد تا برخی از کشورهای این قاره با رشد چشمگیری در دانش و فناوری روبرو شوند که نماد این فرایند در صنعت دریانوردی خود را به بروز رسانید. کشتی های بادبانی سینه به اقیانوس ها کشیدند و جهانی نو ، برای اروپاییان به ارمغان آوردند و بدین سان برخی از کشور های اروپایی همچون اسپانیا و بریتانیا با چپاول دیگر سرزمین ها به ابرقدرت