امروز «حسین علیزاده» هفتاد ساله شد. مَردی که نامش خود گواهِ همهچیز است بیهیچ پسوند و پیشوندی که روزگاری خودش گفت که افتخار را از مردم کشورش گرفته و بینیاز از هر نشان و عنوانی است. صدای سازِ او، گاه طنینِ تاریخِ باشکوهِ این سرزمین است و گاه راوی صادقِ رنجهایش. او سالها نوشت،خلق کرد، نواخت و اثر پشتِ اثر به گنجینهی موسیقی ایران اضافه کرد و در ازایش از آن «شجاعت» گرفت. «موسیقی» شجاعتِ اوست و «آثارش» شجاعتِ ما. به بهانهی خجستهی هفتادمین بهارِ زندگیاش، مفاخر فرهنگ و هنر ایران چون محمدرضا درویشی، علی رفیعی، علی رهبری، حمید متبسم، علیاکبر شکارچی، علیاکبر مرادی، نادر مشایخی، پروین بهمنی، ابراهیم حقیقی، محمدرضا هنرمند، علیرضا عصار و خانم احترام برومند به «موسیقی ما» از او گفتهاند.