جوونای زیادی بودن که به همهی آداب و رسوم شهرشون پایبندی نشون دادن، اما لزوما تو زندگی مشترک حس خوشبختی رو تجربه نکردن و اسیر دادگاههای خانواده شدن. جوونای زیادی هم مثل همین زوج کرمانی هستن که پایبند عرفهای غلط شهرشون نشدن، اما طعم شیرینی زندگی متاهلی رو چشیدن و پا به پای هم آروم آروم رشد کردن. ما جوونا فقط باید مهارت اقناع و گفتگوی منطقی با خانوادهمون رو پیدا کنیم که بهشون بگیم ما میخوایم آروم و بیدغدغه زیر یه سقف بریم، نه اینکه بعد از ماه عسل، تازه درگیر بازپرداختِ قسطهایی باشیم که برای خریدِ جهیزیهی دهن پر کن و مراسمای گرون قیمتِ عروسی گرفتیم.