سهم روز چهل ویکم : از حکمت ۳۷۸ تا حکمت ۳۸۹ نهج البلاغه

سهم #روز_چهل_ویکم : از حکمت ۳۷۸ تا حکمت ۳۸۹ #نهج_البلاغه #حکمت378 : بخل ورزيدن كانون تمام عيبها، و مهاری است كه انسان را به سوی هر بدی می كشاند. #حکمت379 : ای فرزند آدم! رزق و روزی دو گونه است، روزیی كه تو آن را جویی و روزیی كه تو را می جويد، كه اگر به سراغش نروی به سوی تو آيد، پس اندوه سال خود را بر اندوه امروزت منه، كه برطرف كردن اندوه هر روز از عمر تو را كافی است، پس اگر سال آينده، در شمار عمر تو باشد همانا خدای بزرگ در هر روز سهم تو را خواهد داد و اگر از شمار عمرت نباشد تو را با اندوه آن چه كار است؟ كه هرگز جوينده ای در گرفتن سهم روزی تو بر تو پيشی نگيرد و چيره شونده ای بر تو چيره نگردد و آنچه برای تو مقدّر گشته بی كم و كاست به تو خواهد رسيد. #حکمت380 : چه بسيار كسانی كه در آغاز روز بودند و به شامگاه نرسيدند و چه بسيار كسانی كه در آغاز شب بر او حسد می بردند و در پايان شب عزاداران به سوگشان نشستند. #حکمت381 : سخن در بند توست، تا آن را نگفته باشی و چون گفتی تو در بند آنی ، پس زبانت را نگهدار چنان كه درهم و دينار را نگه میداری، زيرا چه بسا سخنی كه نعمتی