این قطعه مربوط به مراسم مناجات شب دهم ماه رمضان در سال ۱۴۰۱ مى باشد كه در حرم امام رضا (علیه‌السّلام) اجرا شده است. براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، می توانید به پایگاه اطلاع رسانی فطرس مراجعه نمایید. http://fotros.ir متن شعر: این موی سفید من، این روی سیاه من این ناله‌ی العفو و این کوه گناه من با آن‌که همه عمرم، هرلحظه گنه کردم بر عفو تو می‌باشد، هرلحظه نگاه من عمریست که می‌بینم، دارند به هم الفت لطف تو و عفو تو؛ اشک من و آه من هم تیره شده روزم، هم بسته شده چشمم هم خم شده پشت من، هم گم شده راه من سرتابه‌قدم تشویش، مرگ از پی و گور از پیش ای خالق من رحمی بر حال تباه من باشد که تو بگشایی راهی به سویم، یا ربّ فریاد که از هرسو، بسته شده راه من من عبد گنه‌کارم، من مستحق نارم من سخت گرفتارم؛ العفو اله من از آتش خشم تو، باکم نبود هرگز وقتی که بود یا ربّ، عفو تو پناه من میثم! چه از این بهتر؛ با دوستی «حیدر» بگذشت شب و روز و سال من و ماه من
بهترین و جدیدترین ویدئو های روز
[توقف]
ویدبید