این قطعه مربوط به مراسم مناجات شب بیستوششم ماه رمضان در سال ۱۴۰۱ مى باشد كه در حرم امام رضا (علیهالسّلام) اجرا شده است. براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، می توانید به پایگاه اطلاع رسانی فطرس مراجعه نمایید. http://fotros.ir متن شعر: در گیر و دار قافیه ماندن، درست نیست تنها غزل نوشتن و خواندن، درست نیست باید که عاشقانه بلا را به جان خرید پای غم نگار نماندن، درست نیست در کوی عشق، صحبت دلداگی خوش است حرف دگر میان کشاندن، درست نیست از دل، حرم بساز و بگو یا اَنیسَنا در سینه غیر یار نشاندن، درست نیست حالا در این حرم نظری کن؛ ببین که کیست دل خانهی محبّت محبوبهی علیست گفتم علی؛ دوباره دلم بیقرار شد گفتم علی؛ خزان دل من بهار شد گفتم علی؛ دلم به ثریّا عروج کرد بر شانهی بُراق محبّت، سوار شد گفتم علی؛ جواب شنیدم: بلی بلی دل، مستجیر مرحمت مستجار شد گفتم علی و سینهی آشفته، گُر گرفت بر شعلهی ولایت مولا، دچار شد از خاطرم، کلام نفیسی خطور کرد هرکس علی نگفت، گرفتار و خار شد سرّ خدا برای شما فاش میکنم زینب اگر که فاتح در کارزار شد