غزل شماره ۲۳۱ حافظ با استفاده از فن مناظره سروده شده است. حافظ از غم عشق و دوری سخن میگوید و معشوق به زیبایی و حاضرجوابی پاسخ او را میدهد. ابتدا حافظ میگوید غم تو را دارم و یار وعده میدهد که غمت به پایان خواهد رسید. سپس میخواهد که ماه یعنی مایه روشنی شبهای حافظ شود و یار با کنایه جواب میدهد شاید از دستم بربیاید. تعبیر و تفسیر این غزل در فال حافظ شما در فکر و آرزوی بهدست آوردن محبت کسی هستی و گفتگو کردن با محبوب فکری لذتبخش است که غم دل تو را تسکین میدهد. گاهی میخواهی او را از ذهنت پاک کنی، اما این کار امکانپذیر نیست. اگر صبر و صداقت را در پیش بگیری قطعاً به مقصود خویش خواهی رسید. به پروردگار توکل داشته باش تا غم و غصههایت پایان یابد. رازداری در روابط شرطی مهم برای به ثمر رسیدن مهر و محبت است، اگر از محبوب تلخی دیدی، آن را پیش خودت نگه دار. همانگونه که روزهای خوشی به پایان میرسد، غم و سختی نیز ماندگار نخواهد بود پس دست از آه و ناله بردار. خواننده: شاپور رحیمی گوینده: لیلا مرشدی برای دیدن ویدیو