عشایر مردمى هستند كه حداقل یكی از سه خصوصیت اصلى عشایر را دارا باشند، یعنی درآمد آن ها متكى بر دام دارى باشد، ییلاق و قشلاق بین آن ها استمرار داشته باشد و رده هاى ایلى را باور داشته باشند. جمعیت عشایرى استان زنجان از ایلات و طوایف مستقل شاهسون، ایل سون، طایفه مستقل چگینى، طایفه مستقل درویش وند و طایفه مستقل غیاث وند تشكیل شده است. ایل شاهسون از دو گروه تشكیل شده است، گروهى از خانوارهاى ایل شاهسون برون كوچ بوده و بین استان زنجان و استان آذربایجان خاورى در حال ییلاق و قشلاق هستند. ساكنين استان زنجان را اقوامي از آريايي ها، گرجي ها و قبيله هايي از كناره رودخانه هاي استان سكونت دارند. البته در بلندي ها و كوه پايه هاي استان گروهي از مردماني زندگي مي كنند كه به علت اختلاط نژادي اندك هنوز به ظاهر آريايي باقي مانده اند . مردم اين استان به زبان تركي آذري صحبت مي كنند ولي همسايگي و نزديكي به پايتخت باعث گرايش به زبان فارسي شدهاست. به غير از زبان تركي و فارسي در بخش هاي مختلف استان زبان هاي ديگر مورد استفاده است. در شمال استان زبان تركي مخلوط با زبان گيلكي، در شرق متمايل به زبان فارسي، در جنوب غر
بهترین و جدیدترین ویدئو های روز
[توقف]
ویدبید