زندگی و شخصیت علامه جعفری رو میشه از سه زاویه بررسی کرد، اول جایگاه دینی ایشون که خب تقریبا همه میدونیم در چه سطح بالایی قرار داشتند. دوم جایگاه این عالم بزرگ در علم فلسفه و فلسفه اسلامی، علامه در این حوزه هم اونقدر معروف هستند که وقتی یک علاقهمند و پژوهشگر خارجی میخواد فلسفه اسلامی رو بررسی کنه، قبل از هر کاری باید آثار ایشون رو مطالعه کنه. جنبه سوم شخصیتی این فیلسوفِ معاصر رو میشه در جایگاه ادبی دید که شاید به علت جهانشمول بودن جایگاه علمی و فلسفی، کمتر مورد توجه و بررسی قرار گرفته. در واقع، وقتی به زندگی این استاد برجسته نگاه میکنیم، متوجه میشیم که با وجود مشغله زیاد در مباحث فقهی و فلسفی، همیشه پیوستگی و اتصال لاینقطعی با شعر و ادبیات داشتند، از «شرح مثنویمعنوی» که شامل شرح ۱۵ جلدی علامه بر مثنوی معنوی مولانا جلالالدین محمد بلخی هست گرفته تا رفاقت نزدیک و قدیمی ایشون با شهریار، شاعر بزرگ معاصر. یکی دیگه از جنبههای مهم زندگی علامه جعفری، مطالعات وسیع ایشون در حوزههای مختلف بود، مطالعاتی که با تماشا و بررسی کتابخانه