[توقف]
به زهری که در من می جوشد، هلا هل نمی گویند. بدین شیوه که شاه را نمی شناسند، بگو. بگو. هلاهل بگو. بگو. او غایب است. تا هزار هلاهل در من به جوش آید. بگو. او هنوز نیامده است. تا هزار هلاهل در من به خروش آید آری افسانه های پیشینیان را باور می کنند اسطوره پردازان عهد.ولی، ولیِ امر مرا، در باورهای خویش گواه نمی گیرند. انسان نبود. او را، خدا اشرف انسان می خواند. به باور تو او هنوز نیامده است؟ و دیدم، که سال ها است هر غروب نگاهی به افق می کند. و می گوید: آوخ! که این همه ایّام را به دست بوسی تو سپری
ویدبید