اين قطعه مربوط به دومین شب مراسم عزاداری فاطمیّه دوم در سال ۱۴۰۱ مىباشد كه در هیأت رایةالعباس (علیهالسّلام) اجرا شده است. براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، میتوانید به پايگاه اطلاعرسانی فطرس مراجعه نمایید. http://fotros.ir متن شعر: خدای کرم، سایهی روی سرم امیر دلم، ای امام بیحرم خورشید پشت ابرایی ماه شبای زهرایی تو شبنم صبح رو گلهایی آقایی، مولایی حسین که احسان قدیمه محبّتش عین نسیمه گفت: شما کرم ندیدین حسن، کریمه حسین میشنوم هر چه «یاحسن» گویم دو کوه هست ولی کوه بیصدا «حسن» است رو سینهی من بعد هر سینهزدن نوشته میشه وقف حضرت حسن صبر تو غیرتآموزه دلدادهی تو پیروزه توو آتیش فتنه نمیسوزه مصداقش امروزه توو دست تو موت و حیاتن مرید تو برادراتن رواق منظر چشامون صحن و سراتن حسین نهی به قاسم دهد؛ حسن دستور ز من بپرس که سلطان کربلا «حسن» است ولای ولی بوده امر أزلی ولایت تو شد ولایت علی محشر پر از شهیداته اربابم از مریداته حبّ تو أفضل از مقامات أحیاء و