پیش از انقلاب ایران نمایش نوشیدن الکل و مستی بخش مهمی از سینمای بدنه ی ایران بود. الکل در بعضی از این فیلم ها نقش جانبی و در بعضی دیگر در خط اصلی داستان وجود داشت. پس از انقلاب و با ممنوعیت الکل، نمایش نوشیدنی های الکلی و طبیعتا مصرفش در سینما و تلوزیون ایران به تابو تبدیل شد. اما پس از مدتی و با بازتر شدن فضای سینما بعضی کارگردان ها اقدام به نمایش نوشیدنی های الکلی کردند. برای مثال در فیلمی مانند