درعملیات بیت المقدس، دو « احمد» داشتیم که فرمانده بودند و صدای آن ها از شبکه های بی سیم مرتب شنیده میشد. . «احمد متوسلیان» فرمانده لشگر محمد رسول الله و«احمد کاظمی» فرمانده #لشکر_نجف اشرف. . در تماس های بسیار مهم، مخصوصا در لحظات شکستن خطوط دشمن، فرماندهان و رزمندگان از لهجه های آن ها متوجه می شدند که این «احمد» کدام «احمد» است. اما جالب تر زمانی بود که دو «احمد» با هم کار داشتند. . در مرحلهی دوم عملیات که بچه های لشکر محمد رسول الله در دژ شمالی خرمشهر با لشکر ۱۰ زرهی عراق درگیری سختی داشتند و کارشان به اسیر دادن واسیر گرفتن هم کشیده شده و احمد متوسلیان با بدنی مجروح عملیات را هدایت میکرد، احمد کاظمی با احمد متوسلیان اینگونه تماس می گرفت: احمَد احمَد، احمَد احمِد، احمَد احمِد. . او سه احمد اول را که یعنی متوسلیان، با لهجهی تهرانی می گفت اما اسم خودش را با لهجه ی نجف آبادی (احمد کاظمی، بچه نجف آباد بود). مخصوصا م