گفت‌وگو با دکتر بهارک محمودی رسانه‌های مجازی و جریان اصلی چه تصویری از بی‌خانمانی نشان می‌دهند و در این تصویر چه چیزهایی پررنگ می‌شود و چه چیزهایی به نمایش در نمی‌آید؟ در بحث بازنمایی قبل از اینکه وارد بازنمایی هر پدیده‌ای شویم، باید بدانیم که داریم درباره یک میانجی صحبت می‌کنیم. چیزی که میانجی شناخت ما نسبت به جهانی است که ادعا می‌کنیم راجع به آن حرف می‌زنیم. پس این وسط یک میانجی وجود دارد که لزوما میانجی قابل اعتمادی نیست. اما نکته اینجاست که این میانجی تنها دسترسی ما به جهانی است که درباره آن صحبت می‌کنیم. درواقع زمانی‌که ما راجع به جهان بیرون صحبت می‌کنیم باید این حساسیت را داشته باشیم که به هرحال نمی‌توانیم از یک جهان کاملا پدیدارشناسانه و دست نخورده و تجربه زیسته بی‌واسطه صحبت کنیم بلکه از چیزی حرف می‌زنیم که بین شناخت ما و بین آن یک میانجی وجود دارد و این میانجی معمولا به این واسطه که چه کسی این میانجی را در اختیار دارد، خیلی بی غل و غش نیست. مثلا در سینما این نکته که دوربین ما کجاست و چه کسی پشت
بهترین و جدیدترین ویدئو های روز
[توقف]
ویدبید