مشآپ: سروش کمالیان اشعار از حافظ و باباطاهر اجرای خصوصی مورخه 12دی ماه 1361 ========= نمازِ شامِ غریبان چو گریه آغازم به مویههایِ غریبانه قِصه پردازم به یادِ یار و دیار آن چُنان بِگِریَم زار که از جهان رَه و رسمِ سفر براندازم من از دیارِ حبیبم نه از بِلاد غریب مُهَیمنا به رفیقانِ خود رسان بازم خدای را مددی ای رفیقِ رَه تا من ز کویِ میکده دیگر عَلَم برافرازم بجز صَبا و شِمالم نمیشناسد کَس که به جز باد نیست دَمسازم خِرَد ز پیریِ من کِی حساب برگیرد؟ که باز با صَنَمی طفل عشق میبازم هوایِ منزل یار، آب زندگانیِ ماست صبا بیار نسیمی ز خاکِ شیرازم سرشکم آمد و عیبم بگفت روی به روی شکایت از کِه کنم؟ خانگیست غَمّازَم ز چَنگِ زهره شنیدم که صبحدم میگفت غلامِ حافظِ خوش لهجهٔ خوش آوازم ...... مو که افسرده حالم، چون ننالم شکسته پر و بالم، چون ننالم همه گویند فلانی ناله کم کن ته آیی در خیالم، چون ننالم