چلیپا در خوشنویسی یکی از قالبهای شناخته شده برای نگارش است. در این قالب دو یا چهار مصرع و حتی بیشتر را به شکل مورّب مینویسند. البته آنچه بیشتر و به شکل گستردهای مورد استفاده قرار میگیرد نگارش چهار مصرع مورّب است. بهطور معمول زاویه خط موربی که کرسی یا خط زمینه را تشکیل میدهد نسبت به خط افق و عمود نیمساز و زاویه نسبی آن°۴۵ درجه است. چلیپا نویسی بدیهی است که این میزان درجه برای آغاز بحث در مورد چلیپانویسی است و تغییر زاویه و کم و زیاد کردن آن به سلیقه خوشنویس و اقتضای نگارش نیز بستگی دارد. چلیپانگاری فرصتی بسیار مغتنم است تا خوشنویس بتواند زیباییهای نهفته در حروف و کلمات را در فضایی محدود کشف کند. به لحاظ نزدیک کردن موضوع یادآور میشویم. در سرودن رباعی نیز اهل ادب به این نکته قائلاند که چهار مصرع رباعی به لحاظ محدودیت به گونهای است که شاعر باید بتواند بهترین معانی و لُبّلباب اندیشه خود را در فرصتی کوتاه به رشته شعر در آورد. گویی این مشابهت بین رباعی و چلیپا در خوشنویسی وجود دارد که خوشنویس نیز کمال مهارت و توانمندی