پشتِ همۀ آن رخدادهای بزرگی که همه در زندگی شخصی و اجتماعی‌مان تجربه می‌کنیم، مجموعه‌ای‌ست بی‌انتها از خرده‌پیشامدهایی که شاید در مهابتِ آن لحظات «خاص» و در زاویه‌ای پنهان از نظرهای عادت‌کرده به همۀ چیزی که همیشه به‌شکلی آماده، جلوی چشمان‌مان است، آرام گرفته‌اند تا بلکه روزی، از سرِ شاید تصادفی، تأملی، یا اصلا تداعی‌ای، بیدار و جلوه‌گر شوند؛ که به ما بگویند، «زندگیِ روزمره»، و همۀ آن‌چه در زندگیِ هرروزه، ریز و بی‌صدا می‌آیند و می‌روند، و همۀ آن خرده‌کردارها و جزئیاتِ مسیرِ زندگی، مهم‌تر، اعجاب‌آورتر و شگفت‌انگیزتر از تصور ماست. مدریک‌تاکسِ ۴۵، روایتی تماشایی و شنیدنی از یک زندگیِ احضارشده در عبور از یک مسیرِ تاریخی‌ست که همه احتمالا جورِ دیگری دوست دارند روایت‌اش کنند یا بشنوندش، جز او که در «صحنه» حاضر بوده است و از یک «اتفاق» رونمایی می‌کند؛ هوشنگ گلمکانی، منتقد سینما و از پایه‌گذران ماه‌نامۀ تأثیرگذارِ
بهترین و جدیدترین ویدئو های روز
[توقف]
ویدبید